De 4e behandeldag

Still working out

Vandaag voor de 3e keer om 8 uur gestart met cardio. Dit lijkt met de dag beter te gaan want kon ik maandag slechts 3 keer de interval van 30 seconden doen, het lukt mij nu 7 keer. Nu gaat het er om dat je maximaal geeft en je hartslag naar boven krijgt maar de hersteltijd is minstens zo belangrijk. Gelukkig gaat dit bij mij prima al ben je na een paar keer wel gesloopt.

De occupational therapy stond weer in het teken van het koord met de kralen. Was dit koord begin van de week wel 3 meter lang, het is vanmorgen teruggebracht naar 1,5 meter. Volgens de therapeut is dat een goed teken. Opdracht blijft wel om 3 keer per dag te blijven trainen dus dat gaan we de komende tijd ook doen.

Omdat mijn ogen toch ook niet helemaal lekker samenwerken werd geadviseerd om een boek te kopen met verborgen afbeeldingen. Net zoiets als “zoek de verschillen”. Bij voorkeur met grote pagina’s zodat de ogen ook echt aan het werk moeten.

Daarnaast kreeg ik de volgende tips voor thuis:

- Tanden poetsen op 1 been en ondertussen een audioboek luisteren;

- Op een Bosubal TV kijken;

- Tijdens een wandeling bewust kijken, dwz mijzelf bijv. de opdracht geven om 5 rode jassen te zoeken;

- Het spel Spot It, te gebruiken als memory maar ook weer te gebruiken als “zoek de verschillen”.

De brainwaivesessie was ook deze keer 40 minuten en zoals de vorige keren heb ik toch ook nu weer even de ogen dicht gedaan. Het is een heerlijk rustmoment voor de hersenen in het drukke rooster.

Bij Dynavision wordt de uitdaging steeds groter: op een bosubal, rode knop met rechter hand, groene knop met linker hand, horizontale knop afstappen rechter been en verticale knop afstappen linkerbeen. Multitasken gaat steeds beter maar hier raak ik wel telkens de draad kwijt omdat ze ook spelkaarten voor je houden en je de getallen daarop bij elkaar op moet tellen. En oh ja….niet vergeten met de juiste hand op de goede kleur knop te drukken!! Een moeilijke maar erg leuke opdracht.

Neuromusculair therapy begon deze keer met balans, iets wat wel aandacht behoeft. Vooral met de ogen dicht op 1 been is wel een ding en wanneer de ondergrond zachter wordt kan ik nog steeds niet goed blijven staan. Met regelmaat val ik om en ben blij dat er een tafel in de buurt staat om me vast te grijpen. Na deze ‘kwelling’ krijg ik weer een nekmassage. De laatste van deze week om de nog pijnlijke en vastzittende spieren los te maken. Ik merk dat ik daar veel aan heb en hoop dat het steeds minder pijn gaat doen in de loop van de tijd.

Na de lunch weer in de startblokken voor cognetive therapy en hoe lastig ik het ook vond in het begin van de week hoeveel plezier heb ik er nu in. Vandaag de 3 verhaaltjes van gisteren moeten herhalen en hoe moeilijk ook, als ik er de tijd voor neem kan ik me het weer herinneren. Een week geleden was dat niet denkbaar en kon ik deze informatie helemaal niet terughalen met alle frustraties van dien. Ik merk dat mijn geheugen steeds beter wordt! Ook dit blijft thuis een kwestie van trainen en dat ga ik ook absoluut doen.

Omdat ik nogal lang met deze therapie bezig was en er te laat uit kwam had ik maar 3 minuten voor de brainwave sessie. Er werd op mij gewacht voor de laatste Dynavision van de behandeling. Weer een enorme uitdaging en nieuwe opdrachten waarbij ik nu, afhankelijk van het gebied waar het lampje oplicht, met de pink, ring-, wijs- of middelvinger op de rode knopjes moest drukken. De groene moet ik negeren…en oh wat is het tricky!! Ondertussen werden letters opgenoemd waar ik een engels woord van moet vormen en de herrie makende ratel deed ook weer zijn best achter mij. Een echte hersenkraker maar oh zo zinvol, noodzakelijk en leuk.

Als laatste deze dag SMT, de vertaling ervan ben ik vergeten te vragen maar het klappen met je hand op de maat van een klank en ondertussen raadsels in een doolhof oplossen of hardop benoemen wat ik zie op een A4-tje vergt wel behoorlijk wat concentratie. Ze doen er alles aan om die gebieden te activeren die het heel hard nodig hebben.

Terugkijkend op deze 4 dagen kan ik alleen maar zeggen dat er goed is nagedacht over de verschillende therapieën, de afwisselende ontspanningsmomenten en gesprekken die je hebt. Hoe fijn zou het zijn voor al die andere Nederlanders met gelijksoortige klachten als ze niet de lange reis naar Utah hoeven maken. Ik heb van de therapeuten begrepen dat er contacten zijn gelegd waarbij ik hoop dat er succesvolle acties uit voortkomen.

Hoe ik mij na behandeldag 4 voel? Vanmorgen ben ik erg fit opgestaan en heb de drukke dag goed doorstaan. Om 15.00 uur was ik klaar en terugrijdend naar onze overnachting was het ineens gedaan. Ik kon mijn ogen niet open houden en werd overvallen door een enorme moeheid. Ik heb mij er maar even aan overgegeven en na een half uurtje liggen was ik er weer.

Morgen de laatste dag met als afsluiting de fNCI en het bevindingenrapport. Het is zo spannend om hierop te moeten wachten! Is de doorbloeding verbeterd, moet ik nog een extra boosterdag?

Morgen hierover meer!

Cognitive FX #280 W River Park Drive #110 Provo Utah