Egypte en Jordanië 2005

Klik hier voor de foto's van Egypte

7 oktober

Het is de dag van vertrek en we hebben gisteren een telefoontje gehad dat de doorreis naar Caïro vanavond niet doorgaat. We blijven een nachtje in Amman en krijgen een diner aangeboden. Morgen om half 10 zal ons vliegtuig naar Caïro vertrekken. Vandaag is mijn verjaardag...…een leuke dag om op reis te gaan!

Om 14.00 uur vertrekken we vanaf Schiphol. We ontmoeten een nogal wazige dame die ook nog eens een reisgenoot blijkt te zijn. Heel benieuwd naar de rest van ons gezelschap! We landen om 19.34 uur in Amman, de check out is behoorlijk streng. Wij, Marcel en Marjorie zijn te vroeg van de luchthaven vertrokken zodat wij al lang en breed in het hotel zitten terwijl de rest ons aan het zoeken is. Uiteindelijk is het toch goed gekomen en we zakken af voor een diner. Om 22.30 uur zijn we weer terug en we rollen zo ons bed in.

8 oktober

De wekker gaat om 6.00 uur want over en uurtje vertrekken we naar de luchthaven. De controle is ook nu weer streng, er zitten volgens de mannen batterijen in de rugzak van Teun. Hij wordt aan de kant gezet en met 3 man sterk openen ze de rugzak. Geen batterijen te zien en zonder excuus of een lachte mogen we uiteindelijk het vliegtuig in. Caïro, here we come! We logeren in het oude regimentshotel Windsor.

Dit hotel was het logement voor Engelse officieren van 1900 tot 1950 en heeft de oudste, nog werkende en handbediende, lift gemaakt door Schindler.

Teun en ik gaan in de avond nog even de stad in. Het is Ramadan en veel eten gezellig op straat met elkaar.

9 oktober

We krijgen om 6.00 uur een wake up call omdat we over een uurtje vertrekken naar Memphis, Sakkara en Gizeh. Voor Teun was dit de eerste keer dat hij de Pyramides zag en was zichtbaar onder de indruk van deze bouwwerken. Na afloop drinken we nog in het restaurant waar ik een paar jaar eerder de lichtshow heb gezien vanaf het dak met Daniël en Denise. We hobbelen nog wat door achteraf straatjes en vinden een bankje in de zon. Vanaf ons bankje hebben we een leuk zicht op het straatleven. We schieten nog wat leuke plaatjes van dames die inkopen doen.

Om 17.00 uur zijn we weer terug in het hotel nadat we inkopen hebben gedaan voor de woestijntocht van morgen. In de avond nemen we de taxi en gaan nog even over de Khan el Khalili bazaar.

10 oktober

Na een goede nacht vertrekken we in alle vroegte uit het Windsor hotel en gaan op weg naar de Sinaï. Via het Suezkanaal waar we even stoppen voor een kopje thee. Ik ben er 5 jaar geleden ook geweest maar wat is er veel veranderd! De weg is geasfalteerd en er zijn veel gebouwen bijgekomen. We rijden langs de Mozes-bronnen en een grot die als sauna wordt gebruikt. Het water in de grot is erg warm en ruikt naar zwavel.

Daarna lopen we naar de plek waar Mozes aan land kwam voor hij het water scheidde. We rijden verder tot we overstappen in de Jeeps en maken een tocht door de woestijn van 4 uur en eindigen bij ene Mohamed waar we eten en blijven slapen. We slapen onder de sterrenhemel, ik hou er van!

11 oktober

In de vroege ochtend worden we gewekt door spelende kinderen. We ontbijten, maken wat foto’s en beklimmen Hathor’s tempel. De turquoise mijn boven op de berg was helaas gesloten. In de middag rijden we tijdens een wilde rit in de jeep naar een kloof Daar slaan we ons bivak op en slapen weer onder de sterrenhemel. Tij om, na een woestijndiner, weer het bed in te rollen.

12 oktober

Na weer een goede nacht rijden we om 11.00 uur richting het Catharinaklooster waar we na 5 uurtjes rijden aankomen. We slapen naast het klooster waar inmiddels een soort gastenverblijf is gebouwd. Bij mijn bezoek in 2001 was dit er nog niet. We duiken vroeg ons bed in want om 01.00 uur gaat de wekker voor een voor mij 3e beklimming van Mount Sinaï. Ik heb hem alleen gedaan in 2001 en samen met Daniël en Denise in 2003 en nu mag ik met Teun voor de 3e en toch echt wel de laatste keer.

13 oktober

Na een korte nacht en weer een behoorlijke klim komen we om 4.15 uur aan op de top van de berg. De zonsopkomst viel deze keer een beetje tegen ivm het weer maar de omgeving is prachtig! Na een vlotte afdaling vertrekken we om half 12 richting Dahab. We raken onze begeleider, die in de bagageauto zat, onderweg kwijt en vertrekken zonder hem. We zijn onderweg nog wel een paar keer gestopt en uiteindelijk heeft hij ons met onze bagage ingehaald. We komen half in de middag aan bij Happy Life Village waar ik in 2001 ook al heb geslapen. Ook daar is weer veel veranderd, het hotel is enorm groot geworden.

We laten het bad vollopen en gooien daar de sokken en het ondergoed in om te weken/wassen. We regelen een taxi omdat ik heel graag nog een keer naar Blue Hole wil om het aan Teun te laten zien. De taxi is geregeld en morgenochtend gaan we op pad naar de mooiste duikplek die ik ooit heb gezien.

Terug op de kamer doen we de was en douchen ons waarna we met de shuttle naar het dorpje Dahab gaan, zou Mohamed er nog zijn met zijn kraaltjes? Nieuwsgierig ga ik op zoek naar hem en ineens staat hij bij mij. Hij heeft zijn mobiele winkeltje ingeruild voor een echte winkel en zo te zien heeft hij het heel druk. We praten wat en ineens zegt hij: “I know you, you were here a few years ago with 2 other ladys”. Wat grappig!

Ik zie een prachtig tasje van kleine kraaltjes hangen en neem het mee naar huis als aandenken. Voor de thuisblijvers nemen we tekeningen van Achmed mee. Laat in de avond, nadat we Mohamed beloven morgen gedag te komen zeggen, nemen we de taxi terug naar het hotel. Het gaat weer hotseklots in een jeep inclusief de uitlaatgassen. Morgen om 10.00 uur vertrekken we naar Blue Hole, zal het nog hetzelfde zijn als in 2001?

14 oktober

We ontbijten vroeg want voor we het weten is de taxi er. Keurig op tijd stopt de taxi bij het hotel en in kwartier rijden we naar Blue Hole. Ook hier is veel veranderd en bijgebouwd. Toch wel zonde want het hippie-achtige is er nu wel van af. Wel een voordeel is dat de faciliteiten zijn verbeterd. Nu kun je gewoon naar het toilet ipv achter een rots je behoefte te doen.

We regelen snorkelspullen en na een kopje verse muntthee gaan we het water in. Na de middag doen we niets meer en liggen lekker te chillen op een strandbed. We eten een pizza en kijken naar de vele duikers die af en aan uit het water komen. Ondanks alle veranderingen is en blijft dit een heerlijke plek om te zijn.

De avond brengen we in het hotel door, lekker nog even gezwommen en gegeten en we gaan op tijd naar bed. Morgen vertrekken we naar Jordanië.

15 oktober

We vertrekken vroeg uit Dahab en gaan aan boord van de boot naar Aqaba Jordanië. Wat een enorme bende aan boord zeg. Veel Egyptenaren, Jordaniërs en Pakistani. Zelfs het Iraakse nationale elftal was aan boord. Het is nog steeds ramadan dus er wordt door de meeste mensen niets gegeten en gedronken. Nadat de zon onder gaat komen de walmen van voedsel ons tegemoet. De meesten hebben zelfs een soort kookplaatje op vuur meegenomen om het eten warm te maken.

De mannen en vrouwen slapen op deze boot apart. De toiletten zijn te smerig voor mij om zelfs staande te plassen. Een enkele wc loopt zelfs over van de ontlasting en urine. Laten we het dan over de stank maar niet hebben!

Jordanië

Klik hier voor de foto's van Jordanië

Na een uur of 5 varen komen we in de haven van Aqaba aan waar de formaliteiten snel achter de rug zijn. Om 19.00 uur kunnen we van de boot af en vertrekken richting hotel. Onderweg stoppen we bij een restaurant waarvan we dachten dat het niet zoveel voorstelde maar we hebben daar heerlijk gegeten. Na de maaltijd verzamelen we ons weer in de bus en reizen, voldaan maar vermoeid, af naar het hotel.

De kamer is niet bijzonder maar het bed ligt goed. We zetten de airco uit en gaan, na het gebruikelijke wassen en tandenpoetsen, naar bed. Morgen lekker uitslapen want we gaan pas om 11.00 uur op weg naar Petra, de verborgen stad.

16 oktober

Na weer een goede nachtrust en het ontbijt vertrekken we voor een paar uurtjes naar de binnenstad van Aqaba. Na wat rondlopen en foto’s maken gaan we weer naar het hotel waar de bus al op ons wacht. We rijden eerst naar Wadi Rum waar we lunchen bij een bivakkamp.

Vervolgens stappen we in een Jeep en rijden door de woestijn met het rode zand.

Wadi Rum ligt in het zuiden van Jordanië op ongeveer een uur en drie kwartier rijden van wereldwonder Petra. Wadi Rum is met 720 vierkante kilometer één van de grootste woestijnen ter wereld. Tegenwoordig is dit een beschermd natuurgebied. Het is gelukkig wel mogelijk om dit bijzondere landschap te bezoeken. Ook wonen er nog steeds een groot aantal traditionele Bedoeïenen in Wadi Rum. Het is een prachtig gebied met rode duinen, grote open vlaktes en enorme rotsformaties van wel 1700 meter hoog. Na de safari maken de bedoeïenen een kampvuur en drinken we thee in de woestijn. Na de prachtige zonsondergang stappen we weer in de Jeep en vertrekken richting Petra. Daar komen we om 22.00 uur aan.

17 oktober

We slapen heerlijk op een riant bed in het hotel in Petra en we staan voor zonsopkomst op om de trip naar Petra, de verborgen stad, te maken.

Er zijn maar weinig plekken zo mysterieus als Petra. De stad werd volledig uitgehakt uit roodroze rotspartijen en lag lange tijd verborgen voor de wereld. Ben je nieuwsgierig naar het verhaal achter Petra, kijk dan voor meer achtergrondinformatie hier.

Ergens in de loop van de middag vertrekken we weer richting hotel en bespreken daar de Hamam voor vanavond. Na een plons in het zwembad en het diner krijgen we een pittige scrub-massage en gaan we de sauna in. Wat is dat heerlijk na een vermoeiende dag! We warmen op in het stoombad en daarna liggen we op verwarmde stenen. Vervolgens worden we één voor één nogmaals gescrubd en na een bubbelbad volgt de massage. NA afloop gieten we er nog een kopje thee in en rollen rozig het bed in. Al met al hebben we voor de 15 euro voor ons samen een onvergetelijk lekkere verwenavond gehad.

18 oktober

Vroeg in de morgen vertrekken we naar Amman maar onderweg bezoeken we eerst Kerak. Hier staat op de berg in het stadje, op en soort landtong, een kasteel. Al-Karak of ‘Kerak’ is een stad nabij de oevers van de Jordaan, niet ver gelegen van de Dode Zee. De stad ligt op steenworp afstand van Kings Highway.

De ligging van Al-Karak heeft er voor gezorgd dat de stad een belangrijke religieuze rol kreeg, voornamelijk in de vroegere kruistochten die over Kings Highway gingen, richting het Heilige Land. Deze kruistochten passeerden Al-Karak. Al-Karak is gelegen in de heuvels, op een helling van één van de heuvels. Al-Karak staat bekend om zijn bijna 1000 jaar oude kruisvaarder burcht. Deze burcht werd in de 12e eeuw door de Franse kruisvaarder Payen le Bouteillier gebouwd. Hij bouwde de burcht op de ruïnes van een citadel die dateerde uit de tijd van de Nabateeërs. De burcht van Al-Karak diende vanaf dat moment als terugvalbasis, en om dreigingen te kunnen voorzien. De burcht bestaat uit zeven lagen. Deze verdiepingen zijn uitgehouwen in de rotsen.

Kings Highway

Via Kings Highway rijden we door heuvels en dalen naar Mount Nebo. De Neboberg ligt zo’n 817 meter boven zeeniveau en bevindt zich in het westen van het land, op enkele kilometers van Madaba. Volgens de Bijbel is dit dé plaats waar Mozes, voor hij op 120 jarige leeftijd stierf, uitkeek over het Beloofde Land. Dit deed hij nadat hij zijn volk 40 jaar lang door de wildernis had geleid. Zoals al gezegd is deze religieuze plek belangrijk voor zowel christenen als Joden en moslims. Echter, volgens de joodse traditie bevindt het graf van Mozes zich op de berg. De christenen en moslims menen dat het lichaam van Mozes aan de andere zijde van de Jordaan is begraven. Op het topje van de berg staat de Neboberg-kerk en dicht bij deze plek heb je een panorama over het Heilige Land. Ons uitzicht was stad Jericho in de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem. Hoe gaaf is dat!

19 oktober

Vandaag hebben we een rustdag ingelast. De groep gaat naar Jerash maar wij blijven in Amman. We stappen weer uitgerust ons bed uit en na het ontbijt stappen we in de auto om down town te gaan ontdekken. De hoofdstraat laten we links liggen want meestal zijn de zijstraatjes veel interessanter. We lopen tegen een klein grafisch bedrijfje aan waar ze nog met een echt oude Duitse drukpers werken. Ook zien we een schoenmaker die in een enorm klein hokje de hele dag babyschoentjes maakt.

Vanavond eten we Arabisch met de hele groep. Nog 2 dagen en het zit er al weer op. Morgen gaan we nog even in de klei rollen bij de Dode Zee.

20 oktober

We vertrekken vroeg in de morgen en rijden langs woestijnkastelen. We bezoeken er ook één maar erg interessant zien ze er niet uit. Ze bestaan nog maar uit 4 muren en de rest is afgebroken. Door naar de Dode Zee dan maar. We smeren ons in met zwarte klei en dobberen een beetje in het zoute water. Het geeft wel een bijzonder gevoel dat je zo kunt drijven!

21 oktober

De wekker gaat om 4.00 uur en we vertrekken na een snel ontbijt naar de luchthaven van Amman. De reis zit er weer op.

Deze reis hebben we gedaan met een groep van totaal 20 reizigers. Zoals ik wel meer doe heb ik de indrukken die ik van mijn medereizigers had, opgeschreven.

Marcel en Marjorie: leuk stel, zij moest wel een weekje wennen.

De 5 uit Zuid Holland: padvinders die alles alleen met elkaar ondernamen.

De vrijgezellen:

Johan: vrolijke prater

Marco: lief, droge humor

Patrick: stille wateren

Erik: pennenlikker

Flip: introvert

Rita: stil

Jolijn, huisarts, leuke meid

Sia: lieve DAME

Margreet: wanhopig op zoek naar een man

Jannie: herseninfarct, zeer intelligent maar geen rem.

Katrien: zus van Rita, geen poespas