Sri Lanka 2024

Het is bijna weer zover, een verre reis van 4 weken staat voor de deur en dit keer staat Sri Lanka (Ceylon) op de planning. Op 3 maart vertrek ik naar Quatar en daarna reis ik door naar Colombo. Ik heb ontzettend veel zijn in deze reis, al moet ik wel zeggen dat het best een beetje spannend is. Ten eerste omdat het de eerste verre reis is zonder Teun en ten tweede omdat mijn zicht niet goed is. Daar loop ik natuurlijk dagelijks tegenaan maar wil het toch gaan proberen.......opgeven staat niet echt in mijn woordenboek zeg maar.

Zoals jullie inmiddels wel van mij gewend zijn heb ik geen vaste reisroute. Wel heb ik een 1e overnachting geboekt om bij te komen van de reis en ook heb ik al een paar dagen in de jungle vastgelegd. Dit omdat dit verblijf, met jungle tours, kanotochten en kooklessen, al maanden van te voren vol zit. Mocht je het leuk vinden dan kun je hier alvast een kijkje nemen bij The Kingdom Ecolodge: https://youtu.be/sVYwJuY5rPU?feature=shared

Tot snel!

Lieve mensen, mijn gezondheid heeft mij afgelopen week een beetje in de steek gelaten en daarom had ik helaas geen puf om iets te bloggen. Ik hoop dat ik de spirit weer snel heb maar hier dus wat kortere blogs dan normaal ( "beter iets dan niets" 😉

4 maart

Vanmorgen, na een tussenstop in Qatar, aangekomen in Colombo. De taxi had ik via het hotel (Winston Sea villa in Negombo) geregeld. Lekker gemakkelijk en comfortabel. Het hotel ligt aan de zee waar vissers net op dat moment de tientallen meters aan netten binnen halen. Met vereende krachten en veel lachen halen ze het meter voor meter binnen. Wat een zware klus zeg…en het resultaat viel erg tegen, een paar kleine visjes en een paling.

Enorm moe en wat ziekig ben ik na het avondeten mijn bed ingerold want ik ga morgen weer op tijd op pad naar Wilpaththu National Park. Een ritje van ruim 3 uur maar ik kijk nu al uit naar de jungle-safari……op zoek naar olifanten en misschien spot ik wel een luipaard.

5 maart

Vandaag aangekomen bij Green Sapphire Eco Lodge in Wilpaththu NP. Ik had al een voorgevoel 😉…....rijd je uren en sta ik niet op de gastenlijst. Gelukkig met een beetje improviseren is het gelukt mij de grootste bezemkast te geven. Ach, boeit niet want morgen de hele dag safari en dan weer weg. De avond was in ieder geval heel gezellig met nog wat andere gasten.

6 maart

Om 4.00 uur uit bed, ontbijt er in en door! We zullen de hele dag op safari gaan en uiteindelijk was het voor mij een hell of a ride!

Ik moet zeggen dat de truck wel redelijk comfortabel was....het eerste half uur dan haha...mijn rug ging net weer beetje goed maar na dat gehobbel had ik het gevoel dat mijn rugwervels los door mijn buik buitelden.

En dan te bedenken dat de buit aan einde dag was: 2 olifanten in de verre verte, de staart van een lipbeer, heel veel pauwen, wat vogels op een stokjie (zou Teun zeggen) en pootafdrukken van de luipaard.

Aan de driver lag het niet hoor maar het was een beetje teleurstellend.

Inmiddels was ik zo beroerd dat ik met knallende hoofdpijn en al spugend de nacht doorgekomen ben. Wat een feest, mijn 1e verre reis alleen en dan dit!! Ik blijf maar positief, het zal een keer over gaan.

En morgen? Morgen weer een reisdag 😀.

7 maart

En dan ben je na uren rijden in Silver Hill Estate.......ergens in het binnenland bij Kurunegala. De perfecte plek om uit te zieken en bij te komen.

Het ligt ingeklemd tussen de bergen en er wordt onder andere kaneel en nootmuskaat verbouwd. Thuis had ik een geweldige voorstelling van mijn tocht over deze plantage. Dromen mag hè....

8 maart

De rugpijn is killing en ik kan niets van de omgeving zien....tis niet anders. De eigenaar heeft, heel lief, een Ayurvedische massage geregeld en dat geeft enigszins verlichting!

Omdat ik de heuvel niet op kon is er, speciaal voor mij, een mannetje gekomen om te laten zien hoe hij dagelijks kaneel snijdt van de takken. Wat een klus want hij snijdt 5 kg per dag en 7 dagen in de week á 15 uur!

9 - 12 maart

Vandaag weer een paar uur reizen met als doel het Mahamevna Anagarika monestery Muthagala. Hier zal ik 3 nachten (kleine 5 dagen) verblijven en meegaan in de dagelijkse routine van de nonnen. Bij aankomst wordt ik op de kamer voorgesteld aan een Poolse en Duitse toeriste die hier al even zijn. Ze geven aan dat het veel en zwaar is.

Als ik naar mijn bed kijk zegt mijn lijf al: Waar begin je aan 🤪. Maar goed, ik blijf en zal ervaren.

Nadat ik mij geïnstalleerd heb mag ik mee naar mijn 1e Dhamma class.

Geen idee wat te verwachten maar als snel wist ik meer. Ik werd ontboden bij een non en moest op zo'n opstapkrukje gaan zitten. Die zijn niet erg hoog maar reuze oncomfortabel neem dat maar aan. Na een 2 uur durende les over Dhamma kreeg ik aansluitend een meditatie die voor mijn gevoel net zo lang duurde. Daarna even vrij en om 17.00 uur weer aantreden bij de stoepa om te offeren. Dit duurde ook zo'n 2 uur dus lekker bezig toch?

Geen avondeten dus met een meegenomen banaan de trek wat gestild.

De nachten zijn hel, echt. Een dun kleedje op wat planken. En warm!

Een beetje hoe de dagen er uit zien:

• Elke ochtend om 4.00 uur uit bed voor zang en aanbidding tot 5.45 uur

• Elke ochtend klusjes van 5.45 uur tot 07.00 uur zoals vegen

• Elke ochtend ontbijt en middageten aan nonnen aanbieden. Om 07.00 en 11.00 uur

• De rest van de dag 3 a 4 keer Dhammalessen (en die duren enorm lang) en meditatie.

• Om 17.00 zang en aanbidding tot 19.00 uur.

Na 1 dag wist ik al dat ik zoiets nooit meer zou ondernemen. En voor de critici onder jullie 😀, ik weet, ik weet, ik kies er zelf voor maar deze ervaring heb ik wel in the pocket en neem ik mee voor de rest van mijn leven.

12 maart

Vanmorgen de laatste taken gedaan voor de nonnen. Het bekende ochtendritueel van ontwaken en aanbidden van Buddha om 4 uur, daarna de boel een beetje geveegd en mijn lakens gewassen voor een volgende dame. Dag bed...in ga jou zeker niet missen! En ook is het heerlijk om gewoon bloot onder de douche te gaan en de sarong voor even aan de wilgen te hangen. Na het ontbijt, waar ik me dan toch op het laatst vergis in de aardappels die toch wel heel erg hot zijn. De tranen lopen vanzelf over de wangen en ik ben gewoon ademloos 😀. Gossie wat stom van mij. Na een flinke meloen trek ik weer bij en neem ik afscheid.

Het was een leerzaam proces, heel intensief, mentaal maar zeker ook fysiek. Dit was mijn enige en tevens laatste keer bij Boeddhistische nonnen, ik heb weer wat geleerd.

Ik had graag meer foto's laten zien maar er waren restricties en foto's waren natuurlijk ook niet het doel van deze trip.

Door de theevelden rijdend kom ik uiteindelijk aan in Nanuoya, een dorpje met een station waar de tijd heeft stilgestaan. Ook het postkantoor lijkt al jaren onaangeroerd.

Onderweg naar dit dorpje zijn we een paar keer gestopt zodat ik wat foto's kon maken van de theefabrieken en de theeplukkers. Thee wordt alleen geplukt door dames en per dag wordt 20 kg pp geoogst. De zak hangt aan het hoofd en op de rug. Je kunt je voorstellen hoe zwaar het is!.

Moe en compleet versleten rol ik mijn bed in. Morgen nog een reisdag en heb voor het gemak een taxi gehuurd. Next stop is Ella.

13 maart

Na een absoluut heerlijke nacht in een comfortabel bed vertrek ik na het ontbijt om 9.30 uur. De taxi staat al te wachten en we rijden in 3 uurtjes naar Ella. Hemelsbreed is het nog geen 60 km maar de wegen slingeren door bergen en jungle. Er wordt volop getoeterd en ingehaald bij de bochten. Het is niet helemaal relaxt maar we komen veilig en wel aan in Ella. Hier verblijf ik in Cozy Hotel Waterfallroad.

De dag geëindigd met een Ayurveda massage en mijn rug kon alleen maar dankbaar zijn en dank je wel zeggen!

14 maart

Vandaag was een dag dat ik mijzelf beloofd heb om helemaal niets te doen. Ik moet zeggen, dat is me gelukt tot 16.00 uur. Na de hele dag lanterfanten, wasje doen en theetje drinken wilde ik toch graag naar dat mooie klooster bovenop de berg bij Ella.

Met de zoon van de eigenaar in de tuktuk (ga er na deze reis nooit meer inzitten!) ga ik op weg en bij aankomst blijkt dat er net een meditatieles zou beginnen. Ik kon niet anders dan vriendelijk bedanken na mijn vorige avontuur. Het klooster is prachtig en er leven 28 monikken. Ik moet wel zeggen dat de monikken toegankelijk zijn dan de nonnen of dat komt omdat ik vrouw ben weet ik niet maar ik heb in ieder geval leuk zitten kletsen met ze.

Morgen vertrek ik weer uit Ella en ga naar Sayon River Cottage and Ecogarden in Wellawaya.

15-17 maart

De afgelopen dagen heb ik een beetje loom doorgebracht met lezen, beetje kanovaren en vooral niets doen in Sayon River cottage. Ze hebben mij heerlijk in de watten gelegd met heel veel vers fruit en heerlijke thee. In de avond heb ik met de eigenaar een bezoek gebracht aan een groot meer waar de olifanten komen drinken…helaas deze avond niet.

Onderweg was mijn oog al gevallen op een paar vrouwen in een water, hoofd vol zeepsop en de kinderen waren ook lekker aan het spetteren. Ze vonden het wat leuk om voor de camera te poseren Dat kon ook gemakkelijk want wassen doen ze hier met een sarong om. Daarna nog snel wat vis gekocht bij een local en deze kreeg ik bij het avondeten op mijn bord…weet niet hoe ze hem bereiden maar hij smaakte heerlijk!

17 -20 maart

Vanmorgen rond 11 uur ben ik op pad gegaan met de tuktuk die mij naar het pick-up point voor The Kingdom Ecolodge bracht. Maar eerst nog even langs de familie van de tuktuk driver want hij was maar wat trots dat hij zijn eigen huis aan mij kon laten zien. De buren liepen uit en brachten sinaasappelen maar niemand sprak engels. Best lastig dus en eigenlijk was ik het al snel zat. Dus na half uurtje weer verder getuktukt tot de ophaalplek.

Daar moest ik een klein uurtje wachten tot de jeep mij en wat anderen kwam halen en over enorm hobbelige wegen kwamen we na 1 uur aan in de lodge. Helaas had Dim, de eigenaar zich vergist en stond ik op een andere datum op de planning. Tuurlijk……maar dit probleem werd snel opgelost…er werd een bed gezocht, netjes opgemaakt en ik kon boven op een zolder slapen. Ik had hier een geweldig uitzicht over het meer maar daarentegen geen douche of toilet 🤪.

Om 16.30 uur zijn we de eerste keer op safari geweest en hebben we veel olifanten gespot. Na 3 uur door moeilijk begaanbaar gebied kwamen we in het donker weer terug. En wat is het toch heerlijk dat je gewoon in je t-shirtje kan blijven lopen! Overdag is het rond de 40° en in de avond is het nog steeds een graad of 28….love it!

Niet te moeilijk doen hoort bij reizen dus ’s avonds na het eten ben ik met een emmertje naar boven vertrokken en heb heerlijk in de buitenlucht geslapen.

Toen ik wakker werd en naar buiten keek zag ik 2 dingen…de 1e was een olifant die door het water banjerde en de 2e was minder fraai. Aan mijn voeteneind stond een flinke varaan mij aan te loeren…..ik scheet zowat in mijn broek!

Sowieso is het hier opletten hoor. Vooral het toiletbrildeksel naar beneden doen want gisteren zat er een kikker in mijn wc-pot. Die wil je niet tegen je billen voelen brrrrr.

De afgelopen dagen ben ik een paar keer op safari geweest en wat een feest was dat! Er lopen heel veel olifanten op het terrein met vooral veel kleintjes Die ze zichtbaar beschermen en omheen gaan staan als we in de buurt komen. Op sommige momenten gingen we zelfs de jeep uit om ze te voet te volgen. Ik moet zeggen dat het gevaarlijker lijkt dan het is hoor.

Naast de safari kon je nog kajakken over het enorme meer maar omdat deze vol zat met krokodillen ben ik niet geweest.

Ook kon je deelnemen aan kooklessen en je kunt het zo gek niet bedenken of ze maken er een curry van. Het eten was heerlijk maar begin nu toch wel te verlangen naar een boterham met kaas 🤪.

20 maart

Vandaag is het weer tijd om verder te reizen. Maar de afgelopen dagen waren GEWELDIG! Na het ontbijt moeten we nog een uur hobbelen in de jeep terug naar de bewoonde wereld en bij aankomst staat, heel luxe, mijn taxi al te wachten. Nu zit ik lekker in de airco dit verslag te schrijven op weg naar een bungalow aan het strand in Tangalle.

21-24 maart

De afgelopen dagen heb ik in een heerlijke bungalow aan het strand gezeten. Vandaar uit heb ik, naast lekker lui zijn, ook nog het één ander gezien hoor. Zo ben ik 's avonds bij zonsondergang naar Rekawa turtle watch geweest en wat is het bijzonder om zo'n enorm schildpad haar eitjes te zien leggen en waarna ze ze toedekt met zand en weer in de zee verdwijnt. Een prachtig moment! (Inmiddels zijn we een paar dagen verder en ven ik op die tocht opgevreten door de zandvlooien).

Ook mocht ik Mulkiragala rotstempel bezoeken waar ik achterover viel van de mooie beschilderde muren en liggende boeddha's. Eeuwen oud en zo goed bewaard gebleven. De rit er naar toe duurde met de tuktuk ongeveer een half uurtje en al tuktukend door de rijstvelden was dat een heerlijk relaxed ritje. Maar oh mijn hemel...toen hij stopte en ik omhoog keek bleek ik honderden traptreden te moeten lopen. Daar had ik me niet op voorbereid in die bloedhitte. Maar goed, ik was er nu eenmaal en heb echt mijn best gedaan....het is helaas niet gelukt om helemaal boven op de rots te komen. Ik geef daar voor het gemak mijn heup maar de schuld van 🤪.

24-26 maart

Na een paar dagen 'relaxen' ben ik doorgereden naar Galle Fort. Hier hebben onze voorvaderen vroeger gezeten ivm de specerijen die voormalig Ceylon rijk was. Het ommuurde stadje ademt een nederlandse sfeer die je vooral terug ziet in namen en gebouwen. Deze 2 dagen zijn voor het eerst deze reis dat ik in een stadje verblijf. Alle andere dagen waren vooral in afgelegen gebieden. Ik moet zeggen dat het ver van alle drukte zijn echt heerlijk is.

In Galle Fort is het heet, heel heet. Ik zit vlak bij een strand maar nadat ik zag dat er vooral schreeuwende en schij......de spreeuwen vlogen heb ik besloten dat ik geen mest op mijn hoofd wil. Dus dan maar in het stadje blijven en wat slenteren maar eigenlijk is het daar te heet voor.

26-28 maart

Na het afscheid van de lieve eigenaren van de B&B in Galle Fort ben ik voor 2 nachten naar Kosgoda gegaan. Wat een heerlijk verblijf was dat...een strandvilla met maar 4 kamers. Dat gezegd hebbende was dat het wel want had daar mijn meest vreemde ervaring van mijn reizen tot nu.

De man die mijn incheckte, en ik snap hem natuurlijk helemaal 🤣🤪, leek meer dan gewone belangstelling voor mij te hebben. Hij wees telkens naar een Aloë Vera plant en hoe goed het is om eerst in zee te zwemmen en daarna ermee in te smeren. Ik dacht nog ....oke...ga ik doen en op het moment dat ik, vergezeld van een blad, naar het strand liep, kwam hij rennend achter mij aan. Dom, dom, dommerd dat ik ben....de bedoeling was dat hij mij zou insmeren 🥹. Nou Aloë Vera-man, dat gaat mooi niet door. Nadat mijn duidelijke nee, op een uitgestorven strand, uiteindelijk bij hem binnen kwam opperde hij nog lafjes of ik niet in de schaduw ingesmeerd wilde worden. Ik denk dat mijn blik wel duidelijk was want de resterende dagen ging hij mij angstvallig uit de weg. Wat een droeftoeter toch ook.

Ik ben niet meer naar het strand geweest maar gelukkig was er ook een fijn zwembad met 4 jengelende kinderen....🤣.

28 maart

Inmiddels ben ik aangekomen in Oreeka Katunayaka airport transithotel in Negombo en zit mijn reis er bijna op. Nog een middag zwembad want het is zo warm dat zonder inspanning het zweet uit mijn lijf gutst.

De laatste dag alweer van een reis waar ik met gemengde gevoelens op terug kijk. Sri Lanka is een mooi land met prachtige natuur en heerlijk eten. Het stond al zo lang op mijn reislijst en ik ben blij dat ik er naar toe ben gegaan. Of ik nog een keer zo ver op reis ga? Geen idee, eerst deze trip maar laten bezinken.

Het eerste wat ik doe als ik thuiskom is mijn kleinzonen knuffelen want die heb ik wel gemist. Het broodje kaas stond bovenaan maar die heb ik, met dank aan de supermarkt hier, inmiddels al gegeten.

Vannacht, 30 maart om 3.45 uur, vertrek ik via Doha naar Amsterdam.....