Maleisië en Indonesië 2015

Klik hier voor de foto's

Klaar voor vertrek naar Maleisië

8 oktober

Het was de afgelopen dagen best spannend, kunnen we vertrekken of niet. Gelukkig ziet Teun het zitten om de reis te gaan doen en lijkt het er op dat er geen spannende dingen aan de orde zijn. Ziek op vakantie is natuurlijk helemaal niet fijn.. we houden de moed er in!

De voorbereidingen van deze reis liepen sowieso heel anders dan dat we gewend zijn. Oorspronkelijk was het doel om via Maleisie naar Sumatra te vliegen. Dit hebben we helaas moeten wijzigen ivm de hevige oerwoudbranden op Sumatra. Door alle smog op het eiland kunenn we hier beter niet zijn. We zullen na Maleisie doorreizen naar Java en over land met openbaar vervoer richting Bali trekken.

Zojuist ingecheckt, tickets geprint en morgen rond 15.00 uur zullen we de bus pakken naar Schiphol.

Straks de werk PC afsluiten en de laatste avond met onze kleinzoon doorbrengen. Morgen nog onze camera's en andere dingen inpakken en dan.........READY TO TAKE OFF!!!

Blijf ons vooral volgen op onze reis en wij vinden het heel leuk als je een berichtje achter laat!

Vertrek naar Maleisië

10 oktober

Na lang wachten is het dan zover...we vertrekken naar Kuala Lumpur. Om 20.45 uur zijn we met KL809 vertrokken en na een rustige vlucht, waarvan ik niet veel hen meegekregen omdat ik een slaappil had genomen, zijn we in KL aangekomen.

Het was nog wel even zoeken waar we onze koffers op moesten halen....via de monorail werden we naar een bagagehal gebracht. Na de douanecheck hadden we onze koffers al heel snel.

Eerst maar even pinnen...dat is altijd weer spannend. Wordt de kaart opgegeten net als toen in Marrakech? Krijgen we wel geld met de pinpas....nee dus. Weer de creditcard geprobeerd en dat ging goed.

Taxi geregeld en in 45 minuten stonden we bij ons hotel (Farumu hotel). Na het eten hebben we weer snel onze kamer opgezocht en zijn ons bed ingedoken. Ik was helemaal kapot en Teun nog steeds niet fit......morgen maar de stad verkennen....nou ja, een klein beetje. Deze stad is zoooooo groot!

Kuala Lumpur

11 oktober

Na een nachtje in onze suite, ja ja........ we hebben een upgrade gehad in het Furama hotel, zijn we op onderzoek gegaan in de buurt. Het bljkt dat we in een zakendistrict zitten, recht tegenover Time Square mall. Nu is dat laatste niet zo erg maar om gelijk de 1e vakantiedag in een mall door te brengen vonden we geen goed idee. Wel even naar binnen geweest op zoek naar een apotheek.Teun heeft de hele nacht liggen hoesten dus dachten we dat Codeine wel zou helpen. Helaas werd ik met een pakje zakdoeken de apotheek weer uitgestuurd....pilletjes gaan via de dokter madame.......

Het is erg rokerig in de stad. De oerwoudbranden op Sumatra geven ook hier veel overlast. Soms ruik je de rook maar over het algemeen zie je dat de hoge gebouwen, en dat zijn er heel veel, half in de mist staan. Het zou ook zonnig moeten zijn maar deze grote vriend komt niet door de rook heen. Wel jammer maar het is niet anders. Vandaag ook nog even mailcontact gehad met de gids die met ons de jungle van Sumatra zou ingaan. We hadden geannuleerd en hij zei dat het overgrote deel van Sumatra in de rook zit. Goede keuze om niet te gaan dus....maar wel hel jammer.

Petronas towers Kuala Lumpur

Vanmiddag met de taxi naar de Petronastowers ofwel twintowers. Twee enorme torens, met elkaar verbonden dmv een uitschuifbare brug. Bij veel wind wordt de brug ingeschoven. De torens zijn gebouwd in opdracht van de olie-gas maatschappij Petronas en waren met hun ruim 400 meter tot 2004 de hoogste gebouwen ter wereld. Ik kan zeggen dat je je, als je onderaan staat, erg nietig voelt. Van een afstandje toch wel wat foto's kunnen maken. Na een paar uurtjes binnen en buiten te hebben rondgekeken zijn we net op tijd om een taxi te nemen, het gaat ineens heel hard regenen en onweren. Nu is zo'n bui weer vrij snel over dus echt last hebben wij er niet van. Het geeft juist lekker verkoeling want het is toch rond de 35 gaden in de stad.

Morgen gaan we verkassen naar Geo hotel, midden in Chinatown. Wij houden er toch wel van om midden in een zeer levendige wijk te zitten en waar we nu zitten is toch best wel saai.

Tot later! Liefs Teun & Suzanne

Kuala Lumpur

12 oktober

Vanmorgen zijn we met de taxi naar het Geo hotel gegaan. Dit hotel ligt wat dichter bij de highlights zoals China Town, Little India en Central Market.

Chinatown

China Town ligt om de hoek en je kunt het ook bijna niet missen. De lucht van streetfood komt je, samen met de lucht van plastic, al tegemoet. Plastic?? Jazeker, van alle namaaktassen, brillen, schoenen en zo verder. En wil je iets wat ze niet hebben liggen? No problem, we have big showroom. Take a look is for free mister!!! Zelfs de catalogus met zo'n 1000 pagina's aan horloges ontbreekt niet. We gaan maar niet op het aanbod in. Vandaag is ook een dag met een dubbele betekenis. Wij zijn precies 12,5 jaar bij elkaar en om 14.00 nederlandse tijd start de uitvaartdienst van de vriend van een collega. Het eerste hebben we toch wel sober 'gevierd' met een kopje koffie en gebak en bij de uitvaart hebben we stil gestaan door een kaarsje te branden om 14.00 uur. Voor ons was dat 20.00 uur en onze lange dag zat er daarmee weer op.

13 oktober

Vanmorgen een luie ochtend gehad. Zelfs het ontbijt zijn we misgelopen. Dan maar een scone en kopje thee/koffie onderweg gehaald en in de taxi genomen richting Perdana Botanical Garden.

Na een rondje orchideeëntuin (we zijn toch wel wat meer gewend in Luttelgeest) hadden we niet veel zin meer om nog even 30 euro uit te geven voor de vogeltuin. In de taxi dan maar weer en op naar Central Market. Dit is een overdekte markt met kleding en andere artikelen. Heel anders dan ik gewend ben in Thailand of Cambodja. Het is er gewoon netjes. Nog een groot verschil: de prijzen, deze zijn echt Europees.....das nou wel weer jammer.

14 oktober

Vanmorgen vroeg uit de veren omdat we met de hop on/off bus op pad gaan. Om de hoek bij het hotel de kaartjes opgehaald, hop de bus on en lekker in de open lucht door Kuala Lumpur scheuren...want dat is wat de chauffeur deed. Na wat stops onderweg en al een aantal uren op pad werden we gezegend met een bak warm water. Hollanders als wij zijn, houden wij wel van een lekker buitje en zijn dan ook, met regencape, lekker in de openlucht blijven zitten. Tot mijn rok kleddernat was omdat het van de cape richting de kuipstoel drupte. Toen was bij mij de lol er natuurlijk snel van af. En gingen wij, hop van de bus off.

En vanavond? Hebben we tickets naar Bandung Indonesië geboekt. Vrijdagmiddag vliegen we dus naar Java.

15 oktober

Vandaag vonden we allebei dat we lang genoeg in deze stad zijn geweest maar we moeten nog 1 dag wachten. Nu hadden we wel eerder naar Indonesië kunnen gaan maar dan kwamen we niet uit met ons visum.....

Vanmorgen na het ontbijt lekker geluierd terwijl Teun er op uit ging om foto's te maken. Ik ben deze vakantie niet echt in de mood voor foto's of reisblog. Misschien komt dit nog...misschien ook niet. Na het middageten hebben we ons maar lekker verwend met een massage, 1 uur full body en 30 minuten voetreflexmassage. Ik kwam er als een ander mens vandaan. Teun dacht daar wat anders over, hij was nogal hard aangepakt...arme schat!

De temperatuur de afgelopen dagen ligt tussen de 28 en 32 graden. Elke avond rond 18.00 begint het onweer waarna de regen met bakken uit de lucht komt. Na een uurtje is het dan weer droog en zijn de straten weer even vol met mensen als voor die tijd.

Bandung Java

16 oktober

Vanmorgen hadden we tijd genoeg, het vliegtuig vertrekt pas om 15.10 naar Bandung. Na een rustig ontbijt hebben we nog wat in het hotel gelummeld tot onze taxi kwam. De rit naar het vliegveld duurde ruim een uur maar vinden wij geen straf, er is genoeg te zien onderweg. Wat ons weer opvalt zijn de mooie en ruime wegen, alles ziet er strak uit. Dit is wel heel anders dan we in Azie gewend zijn! Heel benieuwd hoe dat op Java is.

Na een vlucht van twee uur zijn we, met vertraging van een half uur aangekomen op het kleine vliegveld van Bandung. Het telt 1 baan, voor landen en opstijgen. Bij binnenkomst een VOA geregeld en toen kwam de run op de bagageband. Mensen, wat een grap. In een gangetje van 3 bij 5 meter staat de bagageband en de mensen verdringen elkaar om de dozen en koffers te pakken. En bedenk dan dat de band niet ronddraait zoals op Schiphol maar stopt aan het eind. Je kunt je voorstellen dat er dus van alles afvalt aan het eind waardoor de chaos nog groter werd.

Na even geduldig wachten op onze bagage ontstond de volgende run op de douane. Met ellebogen en koffers tegen je schenen werd zonder woorden aangegeven toch maar even op te schieten. Nu was het zo dat de afstand tussen bagageband en douane hemelsbreed 5 meter was.....en iedereen met koffers en dozen eerst uit de kleine ruimte moest komen om opnieuw in een soort rij te gaan staan. Ja ik weet wat je denkt, onmogelijk. Maar...het is gelukt!

Wat ons opviel toen we buiten kwamen was de temperatuur, wat een heerlijk klimaat hier. Niet klam en plakkerig maar lekker warm met een klein koel briesje, we love it!

En toen, op naar de binnenstad. Mijn hemel wat een uitdaging. We waren al heel wat gewend dachten wij maar Bandung overtreft alles als het gaat om verkeerschaos. We keken elkaar kort aan en dachten hetzelfde, 'niet onze stad'. Maar goed, we gaan er deze twee dagen wat van maken natuurlijk.....eerst maar eens onze kamer opzoeken in het Grand Setiabudi hotel. Deze valt helemaal niet tegen, een zit- en slaapkamer met keuken.....oh ja, en een ieniminie douche met toilet. Even de beddencheck gedaan en onze nachtrust lijkt veilig gesteld...lijkt jaja..er is een moskee op de hoek die om 4.00 uur in de nacht oproept tot gebed.

17 oktober

De eerste dag zijn wij te voet op pad gegaan in de omgeving van ons hotel. Het verkeer raast ons voorbij en van lopen op de stoep is geen sprake, deze is er niet of totaal opengebroken. Dan maar een schietgebedje en langs de weg lopen. Maar als we goed om ons heen kijken zijn wij Hollanders toch wel een beetje gek, er is niemand om ons heen die zulke stukken gaat lopen. Iedereen stapt op de scooter of in de taxi. Nou, wij lekker niet. We willen de omgeving ruiken en voelen!

Aan het eind van de middag hebben we afkoeling gezocht in het zwembad. Het is weekend en het hotel zit vol met Indonesiërs die het hele hotel bevolken met hun lawaai. Ook het zwembad is in de vroege morgen overvol maar op dit tijdstip waren we lekker met ons twee. Vanavond vroeg ons bed in want morgenochtend om 8.00 uur gaan we op pad naar de vulkaan.

18 oktober

De tocht vandaag start als eerste bij het treinstation want morgen willen we naar Pangandaran. Een vissersdorpje in midden Java dat aan het strand ligt. Na veel gedoe en wat hulp (de kaartautomaat vreet wel ons geld op maar geeft geen kaartjes) ratelt een matrixprinter onze treinkaartjes eruit. De dagexcursie kan beginnen! We starten met de tocht naar de vulkaan Tangkuban Prahu en rond 10 uur zijn we daar. Bij het uitstappen komt de zwavel lucht je al aangewaaid. De rotte eierenlucht is onmiskenbaar. We worden omgeven door verkopers die van alles van ons willen maar het enige wat wij willen is naar de vulkaankrater kijken en dit moois in ons opnemen.

Na wat foto's zijn we deze toeristenspringers maar snel ontvlucht en op naar de volgende plek, het maken van koffie die wordt uitgepoept door de civetkat. In Europa niet te betalen, de prijs per kilo ligt op ruim 720 euro! Na een interessant verhaal en het proces en de civetkatten even bekeken te hebben, nippen we van ons eerste onbetaalbare kopje koffie ooit. Teun had de normale variant en ik die met gember. Ik moet zeggen dat deze laatste heel bijzonder was. Na overleg hebben we toch maar wat zakjes meegenomen naar huis voor de zeer speciale momenten met speciale mensen. Die komen er vast wel.

Weer verder gegaan richting Ciater voor een bezoek aan de zwavel houdende warmwaterbronnen. Nu hadden wij daar een voorstelling van maar die kwam niet in de buurt van hoe het echt was. Wij dachten een ontspannen omgeving met natuurlijk gevormde bronnen. Helaas, we kwamen in een soort kermisattractiepark waar het stikte van de locals die allemaal met kleding aan in een soort zwembaden sprongen. Haha, ik heb mijn badpak maar niet uit de tas gehaald....denk dat ik uit het park was gezet!

Wel hebben we kennis gemaakt met 2 krasse knarren van 94 jaar. Oorlogsveteranen in pak die, gezien de vele onderscheidingen, hun strepen voor het land dik verdiend hebben. Komt bij mij de vraag naar boven, waarmee dan? Ik heb niets gevraagd......

Nu is het zo dat de toerist overal veel meer entree voor moet betalen dan de local, op zich niet erg natuurlijk. Maar als we vervolgens ook nog moeten betalen om uberhaupt aan een tafeltje te mogen zitten hebben we besloten om maar te gaan. Dit was meer een park voor de locals die er dan ook dankbaar gebruik van maken. Wij laten dit park verder aan de locals....

Na veel indrukken gaan we met de taxi terug naar het hotel. Snel wat bagage in de kamer gegooid en op zoek naar wat te eten. Al lopend komen we voor een soort theehuis een paar stoere motormuizen incl Harley's tegen. Wij naar binnen en blijken ze ook diner te serveren. We kunnen gerust zeggen dat we deze vakantie nog niet zo lekker hebben gegeten! Ik had heerlijke hete kip met verse groenten en Teun een burger die de naam burger niet mag hebben of zijn ze er ook met 5 sterren? Dan kiezen we daarvoor.

19 oktober

Om half zes word ik wakker gemaakt. Even dacht ik dat ik naar mijn werk moest maar nee, we gaan met de trein naar Bajar. Daarna nemen we de bus naar Pangandaran. Op dit moment rijden we door prachtig groene rijstvelden met hier en daar een hutje van palmbladeren tegen een bergwand geplakt of midden in het rijstveld. Dit is het Indonesië waar we naar op zoek zijn. De steden gaan we vanaf nu een beetje uit de weg. Tot later!

Liefs Teun & Suzanne

Pangandaran aan zee

19 oktober

De treinreis naar Banjar is vlot verlopen en duurde 4 uur vanaf Bandung. Om 11.15 uur stoppen we op dit voorlopige eindstation, wij moeten nog verder naar Pandangaran. We zien veel mensen uitstappen om de benen even te strekken, de trein gaat nog een paar uur door naar Yogyakarta. Eerst kopen we treintickets naar Yogyakarta zodat we over een paar dagen zonder moeite verder kunnen reizen.

Als we het kleine stationnetje uitkomen staan de becak-mannen ons al op te wachten. Een becak is een fiets met een overdekt zitgedeelte ervoor. Wij en en de bagage passen er net in maar we hebben er wel 3 nodig. Nog even onderhandelen over de prijs, nou ja, dat dachten wij. ....ze zijn het enige vervoer naar de busterminal en hebben geen concurrentie. Ze bepalen dus de prijs en wij moeten maar accepteren....na een korte handjeklap poging moesten wij wel overstag...

Onderweg besloten we om met de taxi naar de eindbestemming te gaan. De bus deed er een uur langer over en daar hadden we niet zoveel zin in. Nou, onze becakmannen wisten daar wel raad op, we werden gedropt bij een enorm aftands busje wat bij ons op de sloop nog geweigerd zou worden! Bagage er in en off we go, twee uur rijden in een taxibusje zonder vering maar wel de lekkere geur van diesel de hele rit. Nu zijn we wel wat gewend maar ik was stront misselijk na een uurtje. Maar gelukkig, de oplossing was snel gevonden, sjaaltje onder min hoofd, tasje in mijn rug en lekker onderuitgezakt met het hoofd een beetje buiten het raam. De diesellucht was weg en ik kreeg een lekker kleurtje op de koop toe.

Na een tocht door de bergen en langs bananenplantages komen we in Pangandaran aan. Een dorpje van een paar straten dat het moet hebben van visserij en toerisme. De toeristen zijn veelal Javanen en die herkennen wij niet als toerist, voor ons gevoel waren wij daarom de enigen.

Ons kleine hotelletje, genaamd Nyiur Indah Beach hotel heeft 12 kamers waarvan 5 in de tuin met een terrasje aan het zwembad. Gelukkig hadden we zo'n kamer geboekt en het duurde niet lang of we lagen in het zwembad te spartelen om afkoeling te zoeken. Het is hier aanzienlijk warmer dan in Bandung omdat dit dorp een stuk lager ligt. Tegen het eind van de middag even de straat over gestoken want we horen de zee wel maar hebben hem nog niet gezien. En ja hoor, tussen de verkoopstalletjes door gelopen komen we bij de zee en zien nog net de zon zakken.

Een prachtig gezicht omdat er allemaal vissersbootjes op zee liggen die nu mooi uitgelicht worden door de rode zon. Naar dit moois kijkend komt er een groepje van zes dames op mij af die met me op de foto willen. Deze dames blijken zussen te zijn die samen met hun broer een dagje uit zijn. Allemaal even mooi gekleed en prachtige hoofddoeken om, behangen met goud. Omdat ik in mijn badpak van de ondergaande zon zat te genieten was ik nog even bang dat ik te bloot zou zijn maar hun antwoord was in koor, "never to sexy, we like it!" Zo gezegd zo gedaan en na een paar foto's togen ze weer verder.

20 oktober

Vandaag weer een rustig dagje waarbij we naar de haven lopen. Je hoort de mensen fluisteren dat er vreemdelingen aankomen en iedereen groet ons heel vriendelijk. Soms staan we stil om even een praatje te maken. De vissers maken hun netten weer voor elkaar voor de volgende vangst en de vrouwen wassen de gevangen vis, kreeften en garnalen. We zien daarna een paar jongens, met aan iedere kant van een stok een grote rieten mand, de weg oversteken om de vis te gaan verkopen.

Overal waar we lopen liggen stukken plastic op de weg met daarop vis die ligt te drogen. Dat er scooters en auto's aan voorbij rijden maakt niemand iets uit. Een beetje zand schuurt de maag zullen we maar zeggen.

Het is erg warm en we besluiten de rest van de middag in het zwembad door te brengen, dat is natuurlijk helemaal geen straf voor deze vakantiegangers.

In de loop van de avond toch weer even naar het strand gelopen om de ondergaande zon te zien. We lopen een visser tegen het lijf die ons morgen naar een afgelegen strandje wil varen. Nou, daar hebben wij wel zin in, even Robinson zijn voor 1 dag! Na het avondeten kruipen we vroeg onder de wol, we willen op tijd aan boord om naar het strand te gaan.

21 oktober

Om 9.00 uur stappen we in de vissersboot. Van het hotel krijgen we een lunch mee (er wordt echt goed voor ons gezorgd) en na de waarschuwing om geen eten te laten zien ivm de apen, vertrekken wij. We zijn er al vrij snel en zoeken een koel plekje onder de grote boomtakken.

Rugzakken aan de boom gehangen en de zee in. De zee is hier redelijk wild, de golven kletteren op het strand. Even rustig het water in is een uitdaging. Voor je het weet wordt je onderuit gegooid en schuur je met je kont over de bodem. Wel heel leuk maar alles loopt gelijk vol met zand......en dat raak je niet meer kwijt met die golven.

We hebben dorst en pakken iets uit onze rugzak. In no time zien we uit de jungle een paar apen aankomen die heel brutaal de boom in klauteren en ons hun tanden laten zien. Zij zijn de baas is de boodschap. Nou, en wij zijn niet bang meneer en mevrouw aap! Ik stop het drinken weer terug in mijn tas en na verloop van tijd zegt Teun, "ze zijn er met mijn Sprite vandoor!". Tja Teun, een wijze les, laat geen voedsel zien want ze pakken het. Hij had de fles nl aan de zijkant van de rugzak gedaan maar wel in het zicht. Heel behendig is het eruit gehaald en het dopje eraf draaien was de aap niet vreemd. Heel handig had hij het flesje in no time leeg en likte nog maar even zijn baardje schoon. De andere apen met dorst achterlatend want delen kwam niet in hem op.

Sprite monkey

Na een dag van lummelen op het strand en lekker plakkerig van de zonnebrand en het zand is het altijd weer heerlijk om een verkoelende duik in het zwembad te nemen. Na het avondeten weer vroeg gaan slapen want morgen gaan we naar Green Canyon, oftewel Cukang Taneuh.

22 oktober

Om zes uur zijn we op. Teun is al weer naar het strand geweest om de zonsopgang te zien. Na het ontbijt vertrekken we met een gids, genaamd Hariman. Hij is een beetje apart maar ach, dat vinden ze ook vast van ons. Na een uurtje rijden stappen we in een bootje en varen heel rustig de rivier op. Deze rivier is ontstaan door water uit de bergen. Hoe verder we varen hoe groener het water wordt. Op een gegeven moment kunnen we niet verder varen, enorme mooie rond afgesleten rotsblokken versperren ons de weg. Ze zien er glibberig uit maar zijn dat niet.

Vanaf de stalagtieten boven ons vallen de druppels water als kogels op ons hoofd. Door de grote hoogte komen ze hard aan. Nu is het de bedoeling dat we een stuk gaan zwemmen in deze prachtige en onwerkelijke omgeving. Het is net als de film Blue Lagoon , maar dan Green...Het water voelt heerlijk fris aan en na een poosje zwemmen komen we bij een nogal groot uitstekend rotsblok waar we vanaf kunnen springen. Makkelijk gezegd maar er zal eerst geklommen moeten worden. Nu is dat nooit mijn sterkste punt geweest dus na een dappere poging stop ik er maar mee. Ik ben nog geen meter omhoog gekomen. Niet alleen omdat ik de kracht niet heb maar ben veel te bang om te pletter te vallen op de rotsblokken onder mij. Teun had hier niet zo'n last van dus hij heeft natuurlijk wel de sprong gewaagd.

Na een poosje in het water gelegen te hebben en vooral genoten van de omgeving zijn we weer richting ons bootje gezwommen. Op de terugweg nog langs een man gereden die poppen maakt. Allemaal heel prachtig en natuurlijk te koop. Maar...verstandig als wij kunnen zijn ;-) hebben we niets gekocht. We hebben bedacht dat deze poppen aan onze muren geen goede plek kunnen krijgen en om ze te laten eindigen in een doos onder bed of op zolder ging ons te ver.

De rest van de dag hebben we, hoe vervelend we het ook vinden, bij het zwembad doorgebracht. Morgen hebben we een treinreis dag naar Yogyakarta en zullen we op zoek naar de Borobudur.

Lieve lezers, de afgelopen dagen hebben we heel slecht of geen internetverbinding gehad. er zijn dus gen nieuwe foto's geplaatst. De eerdere foto's kun je vinden via onderstaande linkjes.

Yogjakarta

23 - 25 oktober

We zijn een paar dagen in Yogya geweest. De planning was 2 nachten (zijn er 3 geworden) en dan door naar Karimunjawa maar...het weer in het noorden schijnt de bootferry nogal in de war te schoppen. We hebben daarom besloten hier niet naar toe te gaan maar vanaf Yogya dor te vliegen naar Bali. Helaas dus ook geen bezoekje aan familie van onze zwager in Surabaja.

De afgelopen dagen hebben we de Borubudur bezocht. Wat een toeristenattractie is dat. Op zich natuurlijk een prachtig monument wat honderden jaren verborgen en overwoekerd was. De bouw van deze boedhistische tempel heeft vroeger 80 jaar geduurd. Velen hebben gedwongen meegeholpen aan de bouw hiervan. De Unesco heeft er na de herontdekking vele miljoenen ingestoken om hem te restaureren. Dit hield in, alle 2 miljoen stenen nummeren, restaureren en weer terugplaatsen. Een monnikenwerk als je weet hoe groot het is. Wij waren erg benieuwd of deze tempel net zoveel indruk zou maken op ons als Angkor Wat maar dat was niet zo. Angkor Wat blijft onze favoriet.

De weg naar de Borubudur is vrij kort en voor je het weet sta je oog in oog met deze tempel. De weg terug naar je taxi is wat minder eenvoudig. Door enorm lange gangen waar marktkooplui hun koopwaar aanbieden wordt je naar de uitgang gedirigeerd. Als je denkt dat je er bijna bent dan komt er weer een soorgelijke gang. We waren er wel klaar mee.

De rest van de dagen hebben we een beetje rondgelopen in de stad. Op zich is Yogya met zijn steegjes wel leuk...maar we hebben nu al zoveel dagen in steden doorgebracht dat we er een beetje zat van zijn.

Wij beiden hebben erg veel behoefte om de rust op te zoeken. Daar gaan we vandaag een start mee maken, we vliegen vanmiddag naar Bali. We blijven in ieder geval 2 nachten in Sanur en gaan bekijken of we vandaar naar Lombok gaan of naar de Gili eilanden. Vooral Lombok is een beetje spannend omdat de vulkaan Rinjani rook en vuur spuugt op dit moment.

We wachten het nog wel even af!

Een lieve groet uit het zeer warme Java!!

Teun & Suzanne

Bali en Lombok

26 oktober - 6 november

Na 2 nachten in Sanur (Jungkung Guesthouse) hebben we besloten om een boot naar Gii Trawangan te nemen. Dit is één van de Gili eilanden. Na een tocht van ongeveer 2 uur komen we, via Lombok aan op Gili Trawangan. Het is hier zo heerlijk, we hebben een hotel (Dream Divers Resort) aan het water. Omdat we toch lekker willen chillen blijven we hier 9 dagen en gaan helemaal niets doen, heerlijk! Toch begon het te kriebelen en zijn we met een boot overgestoken naar Lombok. We hebben ons heerlijk door een taxi over een deel van het eiland laten rijden. Nog wel even gestopt om een parelketting en -armband te kopen. Deze parels worden nl op dit eiland gekweekt. We houden het hier weer voor gezien en vertrekken voor een laatste dag op het strand terug naar Gili om de volgende dag weer met de boot terug naar Bali te gaan.

6 november

Na een tocht met een overvolle en hete snelboot komen we weer op Bali aan. Inmiddels hebben we besloten dat we naar Ubud willen gaan en charteren een busje om ons daar te brengen. We vinden een prachtig nieuw onderkomen, Villa JJ and Spa Ubud. We hebben een prachtige bungalow met een eigen zwembadje midden tussen de rijstvelden.

Villa JJ Spa Ubud

Dit resort gebruiken we de laatste week als uitvalsbasis om Bali te verkennen. Er is voldoende te zien en we hebben de hele week een scooter tot onze beschikking. Het is erg warm en als we op een dag naar een vulkaan in de buurt rijden worden we overvallen door een enorme regenbui. Deze bui is zo heftig dat we besluiten om onderweg te stoppen want we zien geen hand meer voor ogen. We stappen argeloos af in de buurt van iets met een dak en dat blijkt het onderkomen van een paar hanen te zijn.

Villa JJ Spa Ubud

De hanen beginnen ongelooflijk veel lawaai te maken op de momenten dat we ons bewegen. Wat een kabaal! Ze lopen gelukkig niet los maar zitten in omgekeerde manden.

De bui geeft er al snel de brui aan en we stappen weer op de scooter om terug te gaan naar het resort. Het is ineens weer prachtig weer geworden!

Vermoeid na een scooterdagje trekken w snel onze badkleding aan en springen in ons zwembadje.

12 november

Het is weer tijd om naar Amsterdam te vliegen. We hebben weer een heerlijke reis gemaakt en het zit er veel te snel weer op. We kijken terug op een paar heerlijke weken!